در یادگیری درس ریاضی ، انگیزه فراتر از ضریب هوشی
نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که ضریب هوشی دانش‌آموزان، عامل تعیین‌کننده‌ی پیشرفت ریاضی آنها نیست، بلکه نقش اصلی در این زمینه بر عهده‌ی انگیزه و عادات مطالعه است.
منظور از عادات مطالعه ، روش درس خواندن و تکرار و مرور است .
این تحقیق توسط محققان دانشگاه‌های مونیخ و بیلفلد صورت گرفته است. «کومورایاما» محقق فوق دکترای روان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا (که در مقام سرپرست این تحقیق در دانشگاه مونیخ حضور داشته است) می‌گوید: «در حالی که میزان ضریب هوشی در مراحل اولیه‌ی گسترش مهارت‌های ریاضی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، در مراحل بعدی گسترش این مهارت‌ها، انگیزه و عادات مطالعه نقش مهم‌تری دارند.»
مورایاما و همکارانش اطلاعات مربوط به یک تحقیق ۶ساله‌ی آلمانی را که در خصوص ارزیابی مهارت‌های ریاضی ۳۵۲۰دانش‌آموز پایه‌های ۵ تا ۱۰ صورت گرفته بود بررسی کردند. آنها به ارزیابی میزان نقش انگیزه، عادات مطالعه و ضریب هوشی دانش‌آموزان در رشد ریاضی آنها در یک دوره‌ی ۵ ساله پرداختند.
نتایج بررسی نشان داد ضریب هوشی فقط در مراحل اولیه‌ی رشد مهارت‌های ریاضی، عاملی تعیین کننده است. در مراحل بعدی این روند، منحنی یادگیری مهارت‌های دانش‌آموزان تابع انگیزه و عادات مطالعه‌ی آن‌هاست. زمانی که آنها احساس می‌کنند در این درس توانایی دارند فقط داشتن انگیزه‌های قوی درونی، به‌کارگیری مهارت‌هایی مانند حفظ کردن، توضیح دادن و ایجاد ارتباط با موضوعات دیگر می‌تواند به رشد ریاضی آنها کمک کند. جالب این است که در این مرحله، رشد ریاضی دانش‌آموزان هیچ ربطی به ضریب هوشی آنها ندارد.
مورایاما می‌گوید: «تحقیق ما نشان داد که توانایی دانش‌آموزان در یادگیری ریاضی مربوط به عواملی است که ماحصل آموزش است. آن بخش از برنامه‌های آموزشی که مبتنی بر انگیزه و عادات مطالعه‌ی دانش‌آموزان است می‌تواند راهکار مناسبی برای پیشرفت آنها در درس ریاضی، مانند درس‌های دیگر، باشد.»
